Robot grasmaaiers

De robotgrasmaaier wint steeds meer aan populariteit. Logisch, grasmaaien is niet bepaald een sinecure indien men een wat groter gazon heeft. Vooral in de zomer blijft het gras maar doorgroeien en dient er eigenlijk na 3 tot 4 dagen opnieuw gemaaid te worden. De robotmaaier ontneemt dit onderhoud en is programmeerbaar, waardoor deze zelfstandig te werk gaat. 

Grenslijnen aanleggen

Een robotmaaier heeft grenslijnen nodig om zelfstandig te kunnen werken. Dit kunnen daadwerkelijk gespannen kabels zijn, of deze kunnen bestaan uit een magnetisch veld. 

Veel robotmaaiers maken gebruik van een perimeterdraad die langs de randen van looppaden, gazons, bloembedden en rondom “obstakels”, zoals bomen of struiken, wordt geleid.

Op deze wijze wordt er een begrenzing aangegeven (een magnetisch veld dmv stroom), wat de robotmaaier herkent en waardoor deze letterlijk ‘binnen de perken blijft’ opereren, want zodra deze contact maakt met de draad kiest hij voor een andere richting.

Om schade aan de begrenzingsdraad te voorkomen kan de draad het beste dicht tegen de grond, of zelfs net onder de grond worden gespannen voordat de eerste maaibeurt plaatsvindt. Ook optisch is de begraven draad een aangenamer gezicht, om nog maar niet te spreken over eventuele struikelingen over de draad!

Anderzijds detecteert een robotmaaier voor kleine tuinen, met geïntegreerde gazonsensoren, of het zich daadwerkelijk op een gazon of juist op een geasfalteerd oppervlak bevindt. Om dit te kunnen detecteren draait de gazonrobot rond. Deze oriëntatie is het meest geschikt in kleine tuinen met duidelijk herkenbare afscheidingen, zaken als een vijver blijven bescherming nodig hebben. 

Een bestaand risico blijft dat deze modellen gevoelig zijn om ’te verdwalen’; eenmaal afgedwaald vinden zij niet automatisch de thuisbasis terug.