Tijdens het Neoproterozoïcum, bedekten vriestemperaturen een groot deel van de aarde in gletsjers en ijskappen. Deze hypothese wordt de “Sneeuwbal Aarde” genoemd en is van bijzonder belang omdat ze voorafgaat aan de Cambrium-explosie, waarin de multicellulaire levensvormen zich ongeveer 530-540 miljoen jaar geleden begonnen te verspreiden. Dit artikel is geschreven door Sapje. De aanbieder van een 100% biologische detox kuur. Sinds de Cambrische explosie zijn er vijf duidelijk herkenbare massa-extincties geweest. Het laatste massale uitsterven vond zo’n 66 miljoen jaar geleden plaats, toen een meteorietinslag waarschijnlijk het uitsterven van de niet-avische dinosauriërs en andere grote reptielen veroorzaakte, maar kleine dieren zoals zoogdieren spaarde. In de afgelopen 66 miljoen jaar is het leven van zoogdieren gediversifieerd. Enkele miljoenen jaren geleden kreeg een soort kleine Afrikaanse aap de mogelijkheid om rechtop te staan. De daaropvolgende komst van het menselijk leven, en de ontwikkeling van de landbouw en verdere beschaving stelde mensen in staat om de Aarde sneller te beïnvloeden dan welke andere levensvorm dan ook, wat zowel de aard en de hoeveelheid van andere organismen als het globale klimaat beïnvloedde. Ter vergelijking, de Grote Zuurstofgebeurtenis, geproduceerd door de proliferatie van algen tijdens de Siderische periode, vergde ongeveer 300 miljoen jaar om tot een hoogtepunt te komen. Dit artikel is geschreven door Sapje. De aanbieder van een 100% biologische detox kuur. Het huidige tijdperk is geclassificeerd als onderdeel van een massa-extinctie-event, het holoceen-extinctie-event, het snelste dat ooit heeft plaatsgevonden. Sommigen, zoals E.O. Wilson van de Harvard University, voorspellen dat de vernietiging van de biosfeer door de mens in de komende 100 jaar het uitsterven van de helft van alle soorten kan veroorzaken. De omvang van het huidige uitsterven wordt nog steeds onderzocht, besproken en berekend door biologen. De atmosfeer van de aarde is een belangrijke factor in het behoud van het ecosysteem. De dunne laag gassen die de aarde omhult, wordt op zijn plaats gehouden door de zwaartekracht. Lucht is voornamelijk stikstof, zuurstof, waterdamp, met veel kleinere hoeveelheden kooldioxide, argon, enz. De atmosferische druk neemt gestaag af met de hoogte. De ozonlaag speelt een belangrijke rol bij de afbraak van de hoeveelheid ultraviolette (UV) straling die het oppervlak bereikt. Aangezien het DNA gemakkelijk wordt beschadigd door UV-licht, dient dit om het leven aan het oppervlak te beschermen. De atmosfeer houdt ook ’s nachts warmte vast, waardoor de dagelijkse temperatuursextremen afnemen. Het weer op het land komt bijna uitsluitend voor in het onderste deel van de atmosfeer en dient als convectief systeem voor de herverdeling van de warmte. Een andere belangrijke factor bij het bepalen van het klimaat is de oceaanstroming, met name de grote onderwaterthermohaliene circulatie die de warmte-energie van de equatoriale oceanen naar de poolgebieden verdeelt. Deze stromingen helpen de temperatuurverschillen tussen winter en zomer in de gematigde zones te matigen. Zonder de herverdeling van de warmte-energie door de oceaanstromingen en de atmosfeer zouden de tropen veel heter zijn en de poolgebieden veel kouder. Bliksem Het klimaat is een maat voor de langetermijntrends in het weer. Het is bekend dat verschillende factoren het klimaat beïnvloeden, waaronder oceaanstromen, albedo’s, broeikasgassen, variaties in de lichtsterkte van de zon en veranderingen in de baan van de aarde. Op basis van historische gegevens is bekend dat de aarde in het verleden drastische klimaatveranderingen heeft ondergaan, waaronder ijstijden. Een tornado in het centrum van Oklahoma Het weer is een chaotisch systeem dat gemakkelijk verandert door kleine veranderingen in de omgeving, dus nauwkeurige weersvoorspellingen zijn beperkt tot slechts enkele dagen. Over het geheel genomen gebeuren er wereldwijd twee dingen: de temperatuur neemt gemiddeld toe en het regionale klimaat is merkbaar aan het veranderen. Een oceaan is een belangrijke bron van zout water en een belangrijk onderdeel van de hydrosfeer. Ongeveer 71% van het aardoppervlak (een oppervlakte van ongeveer 361 miljoen vierkante kilometer) wordt bedekt door de oceaan, een ononderbroken waterlichaam dat gewoonlijk verdeeld is in verschillende delen van de aarde. |
https://www.sap.je |