Urineverlies is dagelijkse kost

Bent u vreemd als u last heeft van urineverlies? Nee. Is het vies of schaamtelijk dat u er last van heeft? Wederom nee. Wist u dat landelijk meer dan een miljoen mensen last heeft van urineverlies? Het is echt waar. Zowel mannen als vrouwen kunnen last krijgen van deze aandoening. Volgens de landelijke cijfers overkomt dat best veel mensen. Omdat het zowel langdurig als tijdelijk kan zijn, is de kans groot dat veel mensen er in hun leven een keer last van krijgen. Er is dus niks vreemds aan en ook hoeft u zich nergens voor te schamen. Eigenlijk kunnen we dus wel zeggen dat urineverlies dagelijkse kost is.

Verkeerde aanname

Urineverlies, ook wel incontinentie genoemd, wordt vaak toegeschreven aan oudere mensen. Er wordt gedacht dat de blaas en bekkenbodemspieren, net als alle andere functies in het lichaam, met de jaren in functionaliteit afnemen. Dat is niet onjuist, maar urineverlies komt al op jonge leeftijd veelvuldig voor. Een jonge vrouw die net is bevallen kan bijvoorbeeld tijdelijk last krijgen van incontinentie. Maar ook een man in de dertig kan er last van krijgen na bijvoorbeeld een auto-ongeluk. Het is dan ook een verkeerde aanname dat urineverlies alleen bij de oudere generaties voorkomt.

Wat gaat er fout bij urineverlies?

Zowel de blaas als de bekkenbodemspieren hebben een rol bij het ongewenst verliezen van urine. Er ligt vrijwel altijd een medische reden achter het falen van deze twee spieren. Urineverlies komt voor als de blaas zich zonder dat u het wilt samentrekt of wanneer de bekkenbodemspieren zich zomaar ontspannen. Zo gebeurt het dat druppeltjes of scheuten urine ontsnappen zonder dat u dat wilt. In veel gevallen is dit probleem tijdelijk, als u herstelt van een zwangerschap bijvoorbeeld, maar het kan ook zijn dat de klachten van langdurige aard zijn. Het is dan ook belangrijk om naar de medische oorzaak achter het urineverlies te kijken. Dat is een eerste stap in het verhelpen van deze aandoening.

Drie types incontinentie

Er zijn grofweg drie types van incontinentie te onderscheiden. Tijdens een inspanning kan het gebeuren dat u urine verliest. Denkt u maar aan trampolinespringen, lachen of sporten. Soms is zelfs het simpelweg opstaan van de bank een trigger voor het verliezen van urine. Een ander type heeft te maken met aandrang. In dit geval merkt u dat u naar het toilet moet, maar verliest u al urine voordat u deze heeft kunnen bereiken. De bekkenbodemspieren zijn in dit geval meestal verslapt of er is een medische reden dat ophouden niet lukt. Een derde type is de overloopincontinentie. Ook dit type heeft een medische achtergrond zoals een blaasontsteking. Het is dan moeilijk om naar het toilet te gaan en daarom verliest u stelselmatig urine.

Meest bekende medische oorzaken

Urineverlies komt niet zomaar uit de lucht vallen; bijna in alle gevallen is er een medische reden waarom u dit overkomt. De meest bekende medische oorzaken zijn: diabetes, ouderdom, problemen met het urinewegstelsel, infecties aan de blaas, blaas- of prostaatkanker, overgewicht, nierproblemen, verzakking en een trauma aan de bekken. In het geval van trauma gaat het bijvoorbeeld om de medische effecten van een auto-ongeluk. Bij mannen is de voornaamste medische reden voor urineverlies een probleem met de prostaat. Soms is urineverlies dan ook een teken dat er medisch iets aan de hand is en is het belangrijk om uw dokter een bezoek te brengen.

Oefening voor de bekkenbodemspieren

Het verhelpen van urineverlies kunt u in veel gevallen gedeeltelijk zelf in de hand hebben. In overleg met uw dokter kunt u bijvoorbeeld beginnen met het doen van bekkenbodemspieroefeningen. Deze oefeningen kunt u in de meeste gevallen gewoon thuis uitvoeren. Tijdens deze oefeningen spant u bewust de bekkenbodemspieren aan en traint u de spier. Door de spier sterker te maken vergroot u dus eigenlijk de controle die u heeft over het urineverlies. Als u deze oefeningen succesvol uitvoert zal u zien dat u binnen 6 tot 8 weken het urineverlies drastisch kan verminderen of zelfs verhelpen.