Een hernia is een verschuiving van een deel van de tussenwervelschijf uit zijn normale anatomische plaats, waardoor naburige zenuwstructuren kunnen worden samengedrukt, wat pijn en neurologische veranderingen kan veroorzaken.

Tussenwervelschijven zijn gewrichten tussen de wervels die beweging van de wervelkolom en schokabsorptie mogelijk maken. Elke schijf bestaat uit een stevige buitenlaag die een gelatineachtig centrum omsluit. In het midden van de wervelkolom bevindt zich een kanaal, het wervelkanaal, waarin zich het ruggenmerg en de ruggenmergzenuwen bevinden.

Wanneer er een scheurtje in de schijf ontstaat, kan er materiaal van de kern in het ruggenmergkanaal terechtkomen, waar de hernia ontstaat, die klachten veroorzaakt doordat het ruggenmerg of de zenuwen onder druk komen te staan.

Belangrijkste oorzaken

In de kindertijd en de jeugd zijn de tussenwervelschijven goed gehydrateerd, maar naarmate we ouder worden, neemt het watergehalte af, waardoor de tussenwervelschijven minder elastisch worden en vatbaarder voor letsel. Het optreden van een hernia komt dus vaker voor tussen de leeftijd van 30 en 50 jaar.

Genetische aanleg, ongepast tillen van overgewicht, roken, zwaarlijvigheid, plotselinge druk of herhaalde belasting zijn risicofactoren voor het ontstaan van een hernia. De ontwikkeling ervan is progressief, zodat het vaak voorkomt dat de patiënt zich geen bepaalde activiteit of gebeurtenis herinnert die de symptomen heeft uitgelokt.

Hernia symptomen

De symptomen worden veroorzaakt door beknelling en ontsteking van de zenuwen of het ruggenmerg, en variëren afhankelijk van de plaats van de hernia. Het meest voorkomende symptoom is een scherpe pijn die uitstraalt langs de zij- of achterkant van een been tot aan de voet.

Rugpijn kan aanwezig zijn, maar is op zichzelf niet voldoende om een herniatie vast te stellen. Andere symptomen zijn gevoelloosheid, veranderingen van het gevoel en spierzwakte van het getroffen lidmaat. In zeldzame gevallen, wanneer andere lumbale zenuwen betrokken zijn, straalt de pijn uit naar de voorkant van het bovenbeen en reikt gewoonlijk niet verder dan de knie.

Wat zijn de belangrijkste behandelingen voor hernia?

Er zijn verschillende soorten behandeling die tot genezing van de herniatie kunnen leiden. Het genezingsproces bestaat uit de heropname van de gelatine achtige vloeistof door de schijf en de vorming van littekenweefsel op de plaats van de gescheurde vezels.

Het succes van een hernia behandeling hangt af van de exacte identificatie van de plaats en het type van de hernia. De belangrijkste vormen van behandeling van de ziekte zijn: fysiotherapie, krachttraining, acupunctuur, gebruik van medicijnen en chirurgie.

Conservatieve behandeling

Niet-chirurgische behandeling hernia, geeft in de meeste gevallen goede resultaten. Beperking van lichamelijke activiteit, vooral buig bewegingen en het dragen van gewichten, korte rustperioden en pijnstillende medicatie zijn doeltreffende vormen van behandeling hernia. Daarnaast kunnen ontstekingsremmende medicijnen, spierverslappers of immobilisatie gordels worden voorgeschreven.

Chiropractie

Chiropractie Nijmegen maakt gebruik van manuele aanpassingen aan de beperkte zone om de zenuwwortel te decompresseren en de juiste beweging in de zone te herstellen. Omdat de chiropractische benadering preventief is en het verzorgen van de wervelkolom als een dagelijkse gewoonte beschouwt, worden regelmatige controles aanbevolen.

Naast het feit dat chiropractie zeer effectief is bij hernia’s, is chiropractie essentieel voor een integrale gezondheidszorg. Het chiropractische uitgangspunt is gebaseerd op het feit dat een correct uitgelijnde wervelkolom, zonder wervelsubluxaties, essentieel is voor een uitstekende communicatie in het centrale zenuwstelsel, dat het orgaan is dat de werking van het hele lichaam controleert en coördineert.

Chirurgische behandeling

Chirurgie is alleen geïndiceerd bij persistentie, recidief of verslechtering van de symptomen na ten minste zes weken conservatieve behandeling, of bij patiënten die zich aanvankelijk presenteren met ongecontroleerde pijn, significante neurologische veranderingen of dysfunctie van urine of ingewanden.